Met onzichtbare inkt staat op mijn voorhoofd: ‘Vraag mij de weg.’ Het zal de combinatie zijn van een flinke bos krullen met nóg grotere ogen. ‘Haar ogen zien meer dan die van mij, zij zal weten waar ik naartoe moet.’ Dus waar ik dacht te lijden aan resting bitch face, ziet de rest van de wereld een wegwijzer. Een vraagbaak of dagboek. Of een klaagmuur.

Dus waar wil je heen?