Purmerendse portretten

Al een tijd liep ik rond met het idee van een portrettenreeks voor in Nieuwsblad Purmerend. Het gratis weekblad dat - als je mazzel hebt en jouw straat een bezorger heeft - elke donderdag op de mat ploft. Mensen zonder bezorger of mazzel lezen de krant op andere plekken, zoals bij wijkcentra, winkels of het stadhuis.


De krant wordt goed gelezen, vooral ook door mensen die nog niet vergroeid zijn met hun telefoon. Mensen die op maandagmiddag naar de bieb komen voor een kop koffie en wat te lezen. Heel gewone mensen eigenlijk, op het eerste gezicht. Ik maak weleens een praatje met iemand als ik daar een paar uur zit te werken. En dan blijkt elke keer dat ze stuk voor stuk toch iets heel bijzonders hebben. Sterker nog: ik moet de eerste gewone mens nog tegenkomen.


Je levensverhaal als podium

De redactie van de krant was al snel net zo enthousiast als ik. Ik zag het als manier om mensen een podium te bieden. Mensen die meestal juist op de achtergrond staan. En natuurlijk als manier om te laten wat dat nou is, een levensverhaal. Wat het doet met jou persoonlijk en de mensen om je heen om dat terug te lezen. Elke geportretteerde wijst zelf een opvolger aan. Zo kom ik op plekken die ik zelf niet kan bedenken en rijgt zich als vanzelf een kleurrijke ketting van Purmerenders.


Wie je bent en wat dat betekent

Toen ik Louise benaderde om als eerste mee te werken, zag ze het gelukkig meteen zitten. Ze is zo iemand die veel Purmerenders weleens over straat zien lopen, maar die weinig mensen echt kennen. Wij leerden elkaar kennen toen ik meewerkte aan de Purmerendse regenboogweek en zij voorzitter was van Stichting Transgenders Noord-Holland. Louise is een opvallende verschijning, wat aan de ene kant haar grootste kracht is, maar haar ook weleens gedoe oplevert. Afgelopen donderdag, op mijn laatste werkdag bij de gemeente, kwam de krant uit waarin het verhaal van Louise staat. Een mooie overgang naar een nieuw begin.


Verhalen in je omgeving

Achter haar voordeur, niet ver van die van mij, bleek een creatieve, volhardende en openhartige vrouw te wonen. Iemand die oog heeft voor haar buurvrouw van in de tachtig. Die graag modeltreinen bouwt, nieuwsgierig op zoek is naar verhalen in haar omgeving, en iemand die gewoon een beetje fijn wil leven. Het portret van Louise - met foto's van Han Giskes - lees je op de website van Nieuwsblad Purmerend. Elke laatste donderdag van de maand verschijnt een nieuw portret. Wat vond je van dit verhaal? Ik hoor het graag!